kedi olsaymışız ya..

Kendimi büsbütün olmasa da yeteri kadar mantıklı bulurdum, son zamanlara dek. Herkesin deneyimlediğinden de emin olduğum; kontrolü kaybetme noktasındayım. Bu noktaya gelindiğinde herkesin aradığı çözüm farklıdır, ama çözüm aramayıp kontrolü kaybedenlerimiz de (kaybetmek isteyenlerimiz ya da ) var elbette. Ben çözüm arayan, kontrolünü kaybetmemek için çabalayan grubun içerisindeyim sanırım. Şimdilik.

Henüz bir çözüm bulmuş değilim işin aslı, sadece kontrolümü kaybedeceğim düşünceleri erteliyorum.   ( bu da bi çözüm mü acaba?). Bazen kaybetmeye çok yaklaşıyorum, tüm zihnimi ele geçiriyor, bırak ipin ucunu nereye giderse diyorum. Ama ben yaşarken yaşadığım her an için emek veren biriyim.  Bu yüzden yaşadıklarımı ve yaşayacaklarımı risk edemiyorum. Tabiî ki yine susup, o noktadan uzaklaşmaya çalışıyorum.  Fakat uzaklaşmaya çalışmak bu kontrolü kaybetme noktasındayken pek işe yaramıyor. O düşüncelerle yatıp o düşüncelerle kalkar oluyorsunuz çünki. Aslında bu noktada yaşamaya adapte oluyorsunuz da denebilir. Kalbiniz hep titrer halde, ruhunuz hep daralmış, fırsat bulsa koşup kaçacak halde…

Zoru deneyen insanlara saygı duymuşumdur. Basit yolu varken, umursamayıp "ne olacaksa olsun" diyerek koyvermek varken, bunun yerine birçok şeyi önemseyerek kontrolü bırakmamaya çabalayan insanları çoğu zaman severim, bana da ilham olurlar farkında olmadan. Yorucu da olsa, daha değerli bir yaşam biçimi bana göre. Kimisi “ne olursa olsun” deyip kontrolden çıkmayı,

-sonuçlarını göremediğinden- risk almak olarak değerlendirebilir, fakat genelde bunu yapan insanlar yükü daha fazla taşıyamadıklarından kontrolü bırakırlar ve sonrasında getirdiği yükü de muhtemelen taşımakta zorlanırlar.

Aman ne bileyim işte, hangisi zor hangisi kolay, ipin ucunu bırakıp sonrasına katlanmak mı yoksa ipler ellerini kanatana kadar tutmak mı.. hangisi korkaklık hangisi yüreklilik. Bu noktaya gelene kadar düşünseydin derler adama :) Yazmaya başlamadan evvel elimdeki bir parça mantığı yazının sonunda yine kenara koymuş haldeyim. Hep aynı döngü aynı karmaşıklıkla, ipler elime koluma dolana dolana, dayanabildiğim kadarıyla.. 

İşin içinde duygu ve mantık aynanda olduğundan; çoğu zaman insan olmak zor iş diyorum.. Kedi olsaymışız ya…